ژئوالکتریک یکی از بخشهای کاربردی دانش ژئوفیزیک محسوب میشود و امروزه مهمترین کاربرد روشهای آن در اکتشاف آب می باشد.
به طور کلی روش های الکتریکی به دو دسته ی کلی تقسیم می شوند:
الف) روش های الکتریکی طبیعی
۱) روش پتانسیل خودزا self potential یا روش SP
۲) روش جریان های تلوریک Telluric current method یا روش TC
۳) روش مگنتوتلوریک Magneto telluric method یا روش MT
ب) روش های الکتریکی مصنوعی
1) روش مقاومت ویژه ی الکتریکی Resistivity method
2) روش الکترومغناطیسی Electromagnetic method یا روش EM
3) روش قطبش القایی Induced polarization method یا روش IP
4) روش چاه پیمایی Wellogin method
در همه ی این موارد هدف آشکارسازی اثرات سطحی ( اندازه گیری روی سطح زمین) حاصل از عبور جریان یا میدان الکتریکی در داخل زمین می باشد. یعنی اگر میدان یا جریان الکتریکی از زمین عبور کند، چگونه مي توان با دستگاه هايي در سطح زمين اين اثرات را آشكار كرد.
در گروه هاي طبيعي از جريان ها يا ميدان هاي طبيعي استفاده مي شود. يعني اين ها خود به خود وجود دارند و به زمين تزريق نشده اند.
از رفتارهاي اين جريان ها و ميدان ها در برخورد به ناپيوستگي هاي درون زمين براي اكتشافات استفاده مي شود.
در روش هاي الكتريكي مصنوعي جريان يا ميدان به زمين تزريق مي شود، و دوباره رفتار آنها را در برخورد با ناپيوستگي ها بررسي مي كنيم.
محدوده ی عمق موثر روشهاي الكتريكي
۱) عمق كم(كمتر از ۱۰۰ متر)......... روش SP
۲) عمق متوسط(تا حدود یک کیلومتر)......... روش های مقاومت ویژه و IP و TC
۳) عمق زیاد( تا پوسته ی زمین)........... روش های MT و چاه پیمایی
پتانسیل های خود زا( یا فعالیت های الکتروشیمیایی)
در این گونه موارد یک فعالیت شیمیایی رخ می دهد و به یک فعالیت الکتریکی تبدیل می شود در نتیجه جریان الکتریکی ویا اختلاف پتانسیل به وجود می آید. برای به وجود آمدن چنین فعالیتی وجود یک کانی و یک الکترولیت( محلول) لازم است